Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie?

- Nie! - ucięła Piętnaście, kiedy właśnie miałam wytłumaczyć jej, dlaczego chcę iść na wywiadówkę do klasy mat-fiz-inf w koszulce E=mc2 (energy = more coffe).
- Mam się ubrać w koszulę... - westchnęłam z rezygnacją.
- Tak.
- ...i wyglądać jak matka? - upewniłam się.
- Zdecydowanie tak.
Nie wiem, jak ja do 17.30 znajdę kogoś, kto był w Sevres i robił zdjęcia...

A to!

Wchodzę do domu, zdejmuję płaszcz, idę w stronę mojego pokoju...
- Niespodzianka!!! - wypada na mnie z wrzaskiem Pięć.
- Jaka? - uśmiecham się z ciekawością.
- Żadna.

Z kuchni wołam:

- Piętnaście, zjesz parówki z Dziesięć?
- Wolę z keczupem!

Kwestia wiary

- A jest Bóg naprawdę? - pyta Pięć.

- Nie wiem, kochanie. Ale w to wierzę. Jeżeli w Niego uwierzysz, to będzie. Tak jak Mikołaj, wróżki, czary. Dobrze jest wierzyć...

- Ja wierzę w ciebie, mamo.

Do mniemania

ty mniemasz

że mnie masz

ja mniemam

że cię mam

a każdy sam

Moc truchleje

natrętna nieobecność

pustka zagęszcza się

oddalenie na wyciągniecie ręki

nadmiar braku

Nocą

budzi mnie

wrzask upiorów

zabite marzenia

wołają o pomstę do piekła

i nie ma winnych

są tylko ofiary

wybiegam w mrok

niebo zwala się na mnie

z prędkością światła

białe karły

wskakują mi na barki

chichoczą

zgarbiona

nasłuchuję kolejnych mar

powoli wychodzą z lasu

zataczają kręgi